Lonely January
Door: Seline
Blijf op de hoogte en volg Seline
17 Januari 2010 | Zwitserland, Gland
Bonjour à tous!
Inmiddels ben ik terug van een enorm gezellige en fijne kerstvakantie in Nederland, en zit ik weer in Zwitserland, alweer 2 weken nu.
Het begin hier was weer even inkomen. Ik kwam 2 weken geleden vlak na Oud en Nieuw op maandag ochtend aan met de slaaptrein en moest die dag meteen werken. Toen ik op mijn werk kwam en weer echt aan de slag moest besefte ik dat ik eigenlijk nog helemaal niet echt was uitgerust, en echt moeite moest doen om me te concentreren. Onze eerste taak was om een analyse te maken van wat er precies gebeurd is in Kopenhagen, want eigenlijk vraagt iedereen zich hier nog steeds af: “wat is er nou eigenlijk gebeurd daar, en waarom?”. Er is de afgelopen weken zo ontzettend veel geschreven over Kopenhagen, en mijn mailbox zat overvol met werkelijk honderden emails over dit onderwerp. Ik voelde me dan nogal ‘overwhelmed’ en merkte dat ik de 'kater' van Kopenhagen nog niet helemaal verwerkt had. Daarbij kwam dat mijn baas en 2 collega’s nog op vakantie zijn, dus de eerste 2 weken was ik alleen met collega Diego, en we voelden ons toch een beetje eenzaam af en toe.
Gelukkig was ik na een paar dagen ploeteren door alle emails en analyses alweer een stuk wijzer geworden over Kopenhagen, en kreeg ik meer het gevoel te weten wat er precies gespeeld heeft. Tenminste, wat verschillende mensen denken dat er is gebeurd, hier is natuurlijk geen overeenstemming over. De één geeft de schuld aan China, de ander aan Amerika en president Obama, en weer anderen wijten het aan de structuur van de VN waarbij elk land één stem heeft, en het met 192 landen dus gewoon niet te doen is om overeenstemming te krijgen over een onderwerp zo ingewikkeld als klimaatverandering. Het lastige voor het WWF is nu om te besluiten hoe verder te gaan, en wat het standpunt is over het ‘Kopenhagen Akkoord’ wat op de laatste dag van de klimaattop nog naar buiten kwam. Dit akkoord is bij lange na niet voldoende om de klimaatverandering tegen te gaan, en komt niet in de buurt van het akkoord wat het WWF graag gezien had, maar het is wel een eerste stap in de goede richting dus om het akkoord in zijn geheel af te schieten is wellicht ook niet erg constructief. Onze beleidsmensen vanuit de hele wereld buigen zich hier nu over om te besluiten wat ons definitieve oordeel wordt, en ook hoe het WWF dit jaar verder zal gaan met de klimaatverandering. Ik ben benieuwd.
Ik ben sinds mijn aankomst in Zwitserland getrakteerd op enorm winters weer. Op de ochtend dat ik vanuit Nederland hier aankwam, begon het hier te sneeuwen! Ze hadden daarvoor hier nog nauwelijks sneeuw gehad, en in dit gedeelte van Zwitserland valt ook nauwelijks sneeuw (want we zitten zo dicht aan het meer van Geneve dat het hier eigenlijk altijd wat warmer is) werd mij verteld, maar ik zit nu al 2 weken in de sneeuw!!! Gelukkig is Zwitserland niet zo snel onder de indruk van een beetje sneeuw, en rijden de treinen hier normaal, worden alle stoepen en straten binnen een mum van tijd sneeuw-vrij gemaakt, en zijn de schappen in de supermarkt nog gewoon vol (ik zag foto's die een vriendin uit Oxford online had gezet van de supermarkt daar die letterlijk totaal lege schappen had), dus hier ondervinden we er gelukkig heel weinig last van. Maar afgelopen woensdag was er onverwacht echt een heel héél dik pak sneeuw gevallen ’s nachts, echt zo’n dik pak heb ik maar zelden gezien. En toen waren de effecten wel even merkbaar: mijn trein had 5 minuten vertraging (dit gebeurt haast nooit!) en een andere trein had zelfs 12 minuten vertraging (dit is zéér uitzonderlijk, de treinen rijden hier zo stipt dat ze het zelfs op de minuut aangeven als er vertraging is). Het vliegveld van Geneve was zelfs gesloten die ochtend, omdat de sneeuw sneller viel dan dat de sneeuwschuivers het konden weg ruimen. Kun je nagaan hoe hard het sneeuwde. Inmiddels is het nu wat warmer geworden en is de meeste sneeuw gesmolten. Ik ben er niet rouwig om want ik heb inmiddels wel genoeg sneeuw gezien dit jaar!!
Wat wel fijn was de afgelopen 2 weken is dat ik de tijd had om rustig een aantal dingen te regelen. Nu ik echt werk in het buitenland, waren er een heleboel dingen die ik moest uitzoeken en regelen. Je wilt niet weten wat er allemaal bij komt kijken! Dus ik ben druk bezig geweest met het uitzoeken van de belasting, inschrijving gemeente in Nederland & in Zwitserland, verzekeringen, regelen van een werkvergunning, een bankrekening openen, en ga zo maar door. Ik geloof dat ik nu alles wel geregeld heb, en dat is een hele opluchting.
Ook ben ik begonnen met het nemen van Franse les. Ik wilde dit in september al doen, maar aangezien het behoorlijk duur is besloot ik toen om het niet te doen, maar omdat ik nu salaris krijg vond ik dat het nu wel kon. Ik heb al 2 lessen gehad en het is superleuk. Ik heb nu een keer privéles gehad, en een keer met een groepje, en ik denk dat ik doorga met de privéles, want dan schiet het echt lekker op. Ik kijk elke dag franse televisie en dat gaat ook steeds beter, dus ik heb wel het idee dat er een beetje beweging in de zaak zit, erg fijn.
Inmiddels zitten de eerste twee weken er hier al weer op. Ik ben blij dat mijn andere collega’s morgen weer terug zijn, dan wordt het weer lekker wat levendiger op het werk. We gaan ons werkveld nu uitbreiden en naast klimaatverandering ook werken aan biodiversiteit, want dit jaar is uitgeroepen tot het jaar van de biodiversiteit en in het najaar is een heel belangrijke VN-top over biodiversiteit in Japan. Ik vind dit erg leuk, want biodiversiteit vind ik eigenlijk nog leuker dan klimaatverandering, en ligt nog dichter bij mijn achtergrond. Ik ben erg benieuwd wat we precies gaan doen. Ik zal het wel merken morgen!
A bientôt!
Seline
Inmiddels ben ik terug van een enorm gezellige en fijne kerstvakantie in Nederland, en zit ik weer in Zwitserland, alweer 2 weken nu.
Het begin hier was weer even inkomen. Ik kwam 2 weken geleden vlak na Oud en Nieuw op maandag ochtend aan met de slaaptrein en moest die dag meteen werken. Toen ik op mijn werk kwam en weer echt aan de slag moest besefte ik dat ik eigenlijk nog helemaal niet echt was uitgerust, en echt moeite moest doen om me te concentreren. Onze eerste taak was om een analyse te maken van wat er precies gebeurd is in Kopenhagen, want eigenlijk vraagt iedereen zich hier nog steeds af: “wat is er nou eigenlijk gebeurd daar, en waarom?”. Er is de afgelopen weken zo ontzettend veel geschreven over Kopenhagen, en mijn mailbox zat overvol met werkelijk honderden emails over dit onderwerp. Ik voelde me dan nogal ‘overwhelmed’ en merkte dat ik de 'kater' van Kopenhagen nog niet helemaal verwerkt had. Daarbij kwam dat mijn baas en 2 collega’s nog op vakantie zijn, dus de eerste 2 weken was ik alleen met collega Diego, en we voelden ons toch een beetje eenzaam af en toe.
Gelukkig was ik na een paar dagen ploeteren door alle emails en analyses alweer een stuk wijzer geworden over Kopenhagen, en kreeg ik meer het gevoel te weten wat er precies gespeeld heeft. Tenminste, wat verschillende mensen denken dat er is gebeurd, hier is natuurlijk geen overeenstemming over. De één geeft de schuld aan China, de ander aan Amerika en president Obama, en weer anderen wijten het aan de structuur van de VN waarbij elk land één stem heeft, en het met 192 landen dus gewoon niet te doen is om overeenstemming te krijgen over een onderwerp zo ingewikkeld als klimaatverandering. Het lastige voor het WWF is nu om te besluiten hoe verder te gaan, en wat het standpunt is over het ‘Kopenhagen Akkoord’ wat op de laatste dag van de klimaattop nog naar buiten kwam. Dit akkoord is bij lange na niet voldoende om de klimaatverandering tegen te gaan, en komt niet in de buurt van het akkoord wat het WWF graag gezien had, maar het is wel een eerste stap in de goede richting dus om het akkoord in zijn geheel af te schieten is wellicht ook niet erg constructief. Onze beleidsmensen vanuit de hele wereld buigen zich hier nu over om te besluiten wat ons definitieve oordeel wordt, en ook hoe het WWF dit jaar verder zal gaan met de klimaatverandering. Ik ben benieuwd.
Ik ben sinds mijn aankomst in Zwitserland getrakteerd op enorm winters weer. Op de ochtend dat ik vanuit Nederland hier aankwam, begon het hier te sneeuwen! Ze hadden daarvoor hier nog nauwelijks sneeuw gehad, en in dit gedeelte van Zwitserland valt ook nauwelijks sneeuw (want we zitten zo dicht aan het meer van Geneve dat het hier eigenlijk altijd wat warmer is) werd mij verteld, maar ik zit nu al 2 weken in de sneeuw!!! Gelukkig is Zwitserland niet zo snel onder de indruk van een beetje sneeuw, en rijden de treinen hier normaal, worden alle stoepen en straten binnen een mum van tijd sneeuw-vrij gemaakt, en zijn de schappen in de supermarkt nog gewoon vol (ik zag foto's die een vriendin uit Oxford online had gezet van de supermarkt daar die letterlijk totaal lege schappen had), dus hier ondervinden we er gelukkig heel weinig last van. Maar afgelopen woensdag was er onverwacht echt een heel héél dik pak sneeuw gevallen ’s nachts, echt zo’n dik pak heb ik maar zelden gezien. En toen waren de effecten wel even merkbaar: mijn trein had 5 minuten vertraging (dit gebeurt haast nooit!) en een andere trein had zelfs 12 minuten vertraging (dit is zéér uitzonderlijk, de treinen rijden hier zo stipt dat ze het zelfs op de minuut aangeven als er vertraging is). Het vliegveld van Geneve was zelfs gesloten die ochtend, omdat de sneeuw sneller viel dan dat de sneeuwschuivers het konden weg ruimen. Kun je nagaan hoe hard het sneeuwde. Inmiddels is het nu wat warmer geworden en is de meeste sneeuw gesmolten. Ik ben er niet rouwig om want ik heb inmiddels wel genoeg sneeuw gezien dit jaar!!
Wat wel fijn was de afgelopen 2 weken is dat ik de tijd had om rustig een aantal dingen te regelen. Nu ik echt werk in het buitenland, waren er een heleboel dingen die ik moest uitzoeken en regelen. Je wilt niet weten wat er allemaal bij komt kijken! Dus ik ben druk bezig geweest met het uitzoeken van de belasting, inschrijving gemeente in Nederland & in Zwitserland, verzekeringen, regelen van een werkvergunning, een bankrekening openen, en ga zo maar door. Ik geloof dat ik nu alles wel geregeld heb, en dat is een hele opluchting.
Ook ben ik begonnen met het nemen van Franse les. Ik wilde dit in september al doen, maar aangezien het behoorlijk duur is besloot ik toen om het niet te doen, maar omdat ik nu salaris krijg vond ik dat het nu wel kon. Ik heb al 2 lessen gehad en het is superleuk. Ik heb nu een keer privéles gehad, en een keer met een groepje, en ik denk dat ik doorga met de privéles, want dan schiet het echt lekker op. Ik kijk elke dag franse televisie en dat gaat ook steeds beter, dus ik heb wel het idee dat er een beetje beweging in de zaak zit, erg fijn.
Inmiddels zitten de eerste twee weken er hier al weer op. Ik ben blij dat mijn andere collega’s morgen weer terug zijn, dan wordt het weer lekker wat levendiger op het werk. We gaan ons werkveld nu uitbreiden en naast klimaatverandering ook werken aan biodiversiteit, want dit jaar is uitgeroepen tot het jaar van de biodiversiteit en in het najaar is een heel belangrijke VN-top over biodiversiteit in Japan. Ik vind dit erg leuk, want biodiversiteit vind ik eigenlijk nog leuker dan klimaatverandering, en ligt nog dichter bij mijn achtergrond. Ik ben erg benieuwd wat we precies gaan doen. Ik zal het wel merken morgen!
A bientôt!
Seline
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
